27 września obchodzimy corocznie międzynarodowe święto turystyki. Zostało ono uchwalone w 1979 roku przez UNWTO (ang. United Nations World Tourism Organization). Pierwsze obchody odbyły się w 1980 roku pod hasłem „Wkład turystyki dla zachowania dziedzictwa kulturowego, pokoju i wzajemnego zrozumienia”.

Celem tego dnia jest podniesienie świadomości na temat roli turystyki w ramach społeczności międzynarodowej i pokazania, jak wpływa na społeczne, kulturowe, polityczne i ekonomiczne wartości na całym świecie.

Hasło tegorocznej, trzydziestej pierwszej, edycji to „Turystyka sprzyjająca włączeniu społecznemu”, a gospodarzem światowych obchodów jest Republika Wybrzeża Kości Słoniowej.

Oto fragment komentarza sekretarza generalnego Światowej Organizacji Turystyki – Zuraba Pololikaszwili do tegorocznej tematyki Światowego Dnia Turystyki:

„W Światowym Dniu Turystyki dostrzegamy siłę i potencjał turystyki w zwiększaniu dobrobytu i napędzaniu zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu. Sektor turystyczny dotyka niemal każdej części naszych gospodarek i społeczeństw, umożliwiając osobom historycznie marginalizowanym i tym, którym grozi pozostawienie w tyle, czerpanie korzyści z rozwoju, który jest lokalny i bezpośredni. Turystyka nadal ogromnie cierpi z powodu pandemii COVID-19, w pierwszych pięciu miesiącach tego roku liczba przyjazdów turystów międzynarodowych spadła w niektórych częściach świata o oszałamiające 95 procent, a prognozy wskazują na straty w wysokości ponad 4 bilionów dolarów w globalnym PKB do końca 2021 r. Jest to poważny wstrząs dla gospodarek rozwiniętych, ale dla krajów rozwijających się jest to sytuacja nadzwyczajna.Zmiany klimatyczne mają również poważny wpływ na wiele głównych ośrodków turystycznych, w szczególności na małe rozwijające się państwa wyspiarskie, w których turystyka stanowi prawie 30 procent działalności gospodarczej. W sytuacji, gdy zagrożone są środki do życia wielu milionów ludzi, nadszedł czas, aby ponownie przemyśleć, przekształcić i bezpiecznie uruchomić turystykę. Przy odpowiednich zabezpieczeniach sektor turystyczny może zapewnić godne miejsca pracy, pomagając w budowaniu prężnych, zrównoważonych, opartych na równości, sprzyjających włączeniu społecznemu gospodarek i społeczeństw, które pracują dla wszystkich. Oznacza to ukierunkowane działania i inwestycje mające na celu przejście na turystykę ekologiczną – przy czym sektory o wysokiej emisji, w tym transport lotniczy i morski oraz hotelarstwo, powinny dążyć do neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla. Oznacza to również, że każdy może mieć wpływ na to, w jaki sposób turystyka kształtuje przyszłość naszych społeczeństw i naszej planety. Tylko poprzez proces decyzyjny sprzyjający włączeniu społecznemu możemy zapewnić zrównoważony wzrost sprzyjający włączeniu społecznemu oraz przekształcić turystykę tak, aby wykorzystała swój potencjał jako motor dobrobytu, narzędzie integracji, środek ochrony naszej planety i różnorodności biologicznej oraz czynnik porozumienia kulturowego między narodami.„

Z turystycznym pozdrowieniem KOSS