Jeszcze w 2021 roku, podejmując okolicznościowe uchwały, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej zdecydował o uhonorowaniu wybitnych postaci oraz epoki romantyzmu, patronami roku 2022.
W gronie wyróżnionych znalazł się Ignacy Łukasiewicz. W bieżącym roku obchodzimy jego 200. rocznicę urodzin. W uzasadnieniu wyboru Łukasiewicza na patrona roku, przygotowanym przez Sejm, można przeczytać, że wyboru dokonano:„ze względu na wielkie i niezwykłe zasługi Ignacego Łukasiewicza dla przemysłu i gospodarki Polski, a także Jego zaangażowanie w walkę o niepodległość Ojczyzny oraz dbałość o pracowników”. W uchwale podano, że Łukasiewicz „był też farmaceutą i wynalazcą lampy naftowej. W 1853 roku przy świetle lampy naftowej skonstruowanej przez niego wykonano pierwszą, nocną operację w szpitalu we Lwowie. Jako twórca przemysłu naftowego Ignacy Łukasiewicz wyprzedził Amerykanów i Rumunów”. Destylacja ropy dała początek wielu gałęziom przemysłu chemicznego, kosmetycznego i nowoczesnym technologiom.
Ignacy Łukasiewicz urodził się w Zadusznikach pod Mielcem. Pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej o tradycjach patriotycznych. Ojciec był uczestnikiem Powstania Kościuszkowskiego. Po jego śmierci, ze względu na sytuację ekonomiczną, musiał porzucić szkołę w Rzeszowie. Wówczas zatrudnił się jako pomocnik aptekarski. Praca ta zainspirowała go do rozwijania swoich umiejętności w zakresie chemii i farmacji. Podjął studia farmaceutyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, a później w Wiedniu. Wówczas działał już w organizacjach demokratyczno-niepodległościowych. Za konspirację w okresie Powstania Krakowskiego był więziony przez Austriaków. Praktykując we lwowskiej aptece „Pod Złotą Gwiazdą” u Piotra Mikolascha, razem z Janem Zehem, wydzielił, w procesie destylacji ropy naftowej, naftę. Łukasiewicz starał się potem znaleźć dla nafty zastosowanie praktyczne. Skonstruowana przez niego lampa rozświetliła okno wystawowe apteki, a data 31 lipca 1853 roku stałą się oficjalną datą narodzin przemysłu naftowego w Polsce. Łukasiewicz przeniósł się bliżej terenów roponośnych w okolice Gorlic, Jasła i Krosna. Za jego przyczyną zaczęły tam powstawać pierwsze spółki i kopalnie. Założył pierwszą na świecie kopalnię ropy naftowej w Bóbrce, która działa do dziś. Doprowadził do rozwoju Podkarpacia. Wspierał finansowo Powstanie Styczniowe. Udzielał schronienia i umożliwiał pracę jego uczestnikom. Był też posłem na Sejm Krajowy i radnym krośnieńskiej rady powiatowej. Przewodził Towarzystwu dla Opieki i Rozwoju Przemysłu i Górnictwa w Galicji. Budował szkoły, szpitale, drogi, mosty i kościoły. Organizował kasy zapomogowe. Starał się podnosić poziom życia ludności. Za swoją działalność charytatywną papież Pius IX nadał Mu tytuł szambelana papieskiego i odznaczył go Orderem Świętego Grzegorza Wielkiego. Ignacy Łukasiewicz zmarł 7 stycznia 1882 roku w Chorkówce, a pochowany został w Zręcinie koło Krosna.
Nauczyciele bibliotekarze